देवदूत आला ..देवदूत आला ..(कविता)

 //देवदूत आला //

निर्मात्याचा निरोप आला, माणसातल्या दानवाला

देवदूत आला, देवदूत आला.
सावरायला अविचारी मानवाला //धृ //

तू थांब जरा विसाव्याला.
वडिलांशी बोल, भेट आईला.
हितगुज पत्नीशी, बिलग लेकरांना.

देवदूत आला देवदूत आला, सावरायला भांबावलेल्या मानवाला //1//

पैशाची हाव किती ही.
उर फुटे तू धावती क्षितिजी.
अन्न, वस्त्र, निवारा, बाकी मोह पुरे ना.
हव्यास सोडूनि गरजेइतके घे ना.

देवदूत आला देवदूत आला, सावरायला धावणाऱ्या मानवाला. //2//

वसुधा ही तुझी जरी असली.
म्हणेल मानव अवदसा कसली.
समृद्ध निसर्ग सर्वांस हवा ना.
पशु, पक्षी, प्राणी, जाणसी मनी ना.

देवदूत आला देवदूत आला, सावरायला ओरबाडणाऱ्या मानवाला //3//

पुत्र ईशाचा प्रिय तू मात्र.
तुझ्याच भल्यासाठी हा करोना मंत्र.
दाखवला तुझा फूकेपणा, थांबवुनि यंत्र.
निसर्गविना अधिगती, जाणुनी घे हे तंत्र.

देवदूत आला, देवदूत आला, नमवायला अहंकारी मानवाला //4//


अविनाश संपत कर्पे, देऊर
9850222750